Όσο αφορα τους ησχηρησμους των Παλαιοημερολγητων οτι το Ημερολογιο εχει καταδικαστη απο 3 οικουμ. Συνόδους
Σχίσμα , Περί Ημερολογίου
Ὁ ἅγ. Νικόδημος τοποθετεῖ τό σχίσμα στήν ἀπόσχισι καί διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας κάποιων ἀπό τήν τοπική Σύνοδο καί τίς ὑπόλοιπες τοπικές Ἐκκλησίες καί οἱ Παλαιοημερολογίτες τό τοποθετουν, στό ποῖος ἄλλαξε τό ἡμερολόγιο καί ἄρα αὐτός ἔκανε τό σχίσμα.
Γιά τους Παλαιοημερολογίτες λοιπόν σχίσμα ἔκανε αὐτός πού ἄλλαξε τό ἡμερολόγιο καί τήν 10η Μαρτίου τήν ὀνόμασε 23η Μαρτίου. Ὁ ἅγ. Νικόδημος ὅμως ἀναφέρει ὅτι αὐτό δέν εἶναι ἁμάρτημα, ἀλλά τό νά χωρισθῆ κάποιος χάριν τοῦ ἡμερολογίου ἀπό τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία καί τήν Σύνοδο. Αὐτό μάλιστα ἀναφέρει χαρακτηριστικά «εἶναι ἁμάρτημα ἀσυγχώρητον καί κατηγορίας ἄξιον καί πολλήν ἔχει τήν κόλασιν καί τιμωρίαν».
Τό σχίσμα λοιπόν κατά τόν ἅγ. Νικόδημο, τόν Μ. Βασίλειο καί ὅλους τούς ἄλλους Ἁγίους ἔχει τήν ἔννοια τοῦ χωρισμοῦ ἀπό τήν Σύνοδο γιά θέματα ἰάσιμα, στά ὁποῖα ὁ ἅγ. Νικόδημος συγκαταλέγει καί τήν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου. Στήν πρώτη ὑποσημείωσι μάλιστα τοῦ Α΄ Κανόνος τοῦ Μ. Βασιλείου δίδει ἕνα πλέον ἁπλό καί πασίδηλο ὁρισμό, τόν ὁποῖο δύνανται νά κατανοήσουν καί τά νήπια. Ἀναφέρει λοιπόν τά ἑξῆς: «Τό σχίσμα κακῶς διαμένον, γίνεται αἵρεσις, ἤ καταφέρεται εἰς αἵρεσιν, εἰ καί τούς Σχισματικούς κυρίως, οὐχ ἡ διάφορος πίστις ποιεῖ, ἀλλ’ ἡ διαρρηχθεῖσα τῆς κοινωνίας συντροφία».
Πρέπει λοιπόν νά μᾶς ἀναφέρουν, ποιός διέρρηξε τήν «συντροφία» τῆς κοινωνίας γιά κάτι πού ὁ ἅγ. Νικόδημος δέν θεωρεῖ ἁμάρτημα, ἀναφέροντας μάλιστα ὡς παράδειγμα ὄχι τήν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου μόνο, ἀλλά καί αὐτοῦ τοῦ Πασχαλίου. Λέγει χαρακτηριστικά τά ἑξῆς ἑρμηνεύοντας τόν ἅγ. Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο: «...τό νά νηστεύσῃ τινάς καί τό νά κάμῃ Πάσχα εἰς τοῦτον τόν καιρόν ἤ εἰς ἐκεῖνον, μετά τήν εἰκοστήν πρώτην τοῦ Μαρτίου, θετέον, ὡς κάμνομεν ἡμεῖς οἱ Γραικοί, ἤ μετά τήν ἑνδεκάτην Μαρτίου, ὡς κάμνουσιν οἱ Λατῖνοι, τοῦτο δέν εἶναι ἔγκλημα».
Γιά τούς Παλαιοημερολογίτες ὅμως σχίσμα δέν ἀποτελεῖ «ἡ διαρρηχθεῖσα τῆς κοινωνίας συντροφία», οὔτε ὁ χωρισμός ἀπό τήν Σύνοδο καί τίς ἄλλες τοπικές Ἐκκλησίες, ἀλλά ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου ἀπό τήν 10η Μαρτίου στήν 23η Μαρτίου. Τό κακό ὅμως δέν ἔφθασε μέχρις ἐδῶ, ἀλλά διέρρηξαν καί τήν μεταξύ των «συντροφία», δηλαδή τήν μεταξύ των ἐκκλησιαστική κοινωνία, δημιουργώντας πολλές παρατάξεις. Τό χειρότερο ἀκόμη εἶναι ὅτι θεωροῦν ὡς αἰτίους αὐτῶν τῶν σχισμάτων τούς Νεοημερολογίτας Οἰκουμενιστές, λέγοντας ὡς δικαιολογία ὅτι, ἄν δέν ἐγίνετο ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, δέν θά ἐδημιουργοῦντο αὐτά τά σχίσματα.
Γιά νά δικαιολογηθῆτε δέ, καί ἐπί πλέον, προσκομίζετε ἕνα κείμενο, τό ὁποῖο μάλιστα μοῦ ἀποστείλατε φωτοτυπημένο ἀπό τό ἴδιο τό βιβλίο τοῦ Ἀρσ. Κοττέα.
Μελετώντας καί αὐτό τό κείμενο διεπίστωσα ὅτι καί ὁ Κοττέας χρησιμοποιεῖ τήν γνωστή μέθοδο τῶν ἀποσιωπητικῶν (τελίτσες) καί ἔτσι παρακάμπτει καί αὐτός τό ἐπίμαχο χωρίο τοῦ ἁγ. Νικοδήμου. Παραθέτω τό κείμενο τοῦ Κοττέα μέ τίς τελίτσες, ὅπως καί ὅπου τίς θέτει, διά νά κατανοηθῆ ἡ ἀπάτη καί τό ὅτι αὐτό τό τέχνασμα μέ τίς τελίτσες ἀποτελεῖ πλέον κοινή μέθοδο τῶν Παλαιοημερολογιτῶν. Τό λέγω αὐτό διότι ἔχω καί ἄλλο παρόμοιο παράδειγμα.
Ἀναφέρει λοιπόν ὁ Ἀρσένιος Κοττέας τό κείμενο τοῦ ἁγ. Νικοδήμου ὡς ἑξῆς: «Καί βλέπε ἀγαπητέ, πῶς ὁ θεῖος Χρυσόστομος ὀνομάζει σχισματικούς τούς Λατίνους, διότι ἐκαινοτόμησαν τό Πασχάλιόν τους καί Καλαντάριον!!... Τό δέ νά σχίση τινάς τήν Ἐκκλησίαν καί νά ἀντιστέκωνται φιλονείκως,νά κάμνῃ διχοστασίας καί διαιρέσεις καί νά χωρίζῃ τόν ἑαυτόν του πάντοτε ἀπό τήν κοινήν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας, τοῦτο εἶναι ἁμάρτημα ἀσυγχώρητον καί κατηγορίας ἄξιον καί πολλήν ἔχει τήν κόλασιν καί τιμωρίαν».
Στό κείμενο αὐτό τοῦ Ἀρσενίου Κοττέα ὑπάρχουν οἱ τελίτσες, ἐνῶ τό κείμενο αὐτό πού παραλείπεται εἶναι τό ζητούμενο.
Τό παραληφθέν κείμενο εἶναι τό ἑξῆς: «ὄχι διά τί δέν εἶναι τοῦτο, ὅσον κατά τήν ἰσημερίαν, ὀρθόν∙ διότι καί ἡμεῖς βλέπομεν πῶς ἡ ἰσημερία ἀληθῶς ἔμεινεν ὀπίσω ἡμερας ια΄, ἀλλά διά τί ἐχωρίσθησαν κατά τοῦτο ἀπό ἡμᾶς, τό ὁποῖον εἶναι ἔγκλημα ἀσυγχώρητον, κατά τόν αὐτόν ἅγιον. Λέγει γάρ ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ, ὅτι τό νά νηστεύσῃ τινάς καί τό νά κάμῃ Πάσχα εἰς τοῦτον τόν καιρόν ἤ εἰς ἐκεῖνον, μετά τήν εἰκοστήν πρώτην τοῦ Μαρτίου, θετέον, ὡς κάμνομεν ἡμεῖς οἱ Γραικοί, ἤ μετά τήν ἑνδεκάτην Μαρτίου, ὡς κάμνουσιν οἱ Λατῖνοι, τοῦτο δέν εἶναι ἔγκλημα».
Ἐδῶ ἀκριβῶς ἀναφέρει ὁ ἅγ. Νικόδημος ὅτι ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου καί ἀκόμη καί τοῦ Πασχαλίου δέν εἶναι ἁμάρτημα, ἀλλά τό νά ἀποσχισθῆ κάποιος χάριν αὐτοῦ ἀπό τήν κοινή Σύνοδο καί «συντροφίαν» τῶν ἄλλων. Ἐδῶ καταρρίπτει ὁ ἅγ. Νικόδημος καί τό ἐπιχείρημα τῶν Παλαιοημερολογιτῶν τό ὁποῖο κατά κόρον ἀκοῦμε, ὅτι δηλαδή στόν οὐρανό οἱ ἑορτές γίνονται μέ τό Π. Ἡμερολόγιο.
Βέβαια το ολο θέμα πρέπει να καταδικαστεί απο ανάλογη Σύνοδο , η παλαιοημερολογίτες ειναι υπόδικη
Πάντως ἐν κατακλεῖδι ἀνανεώνω τήν ἐρώτησι τήν ὁποία σᾶς ὑπέβαλα σχετικά μέ τό κείμενο αὐτό τοῦ ἁγ. Νικοδήμου.
Τήν ἀναφέρω πάλι ὅπως τήν πρωτοδιατύπωσα διά νά ἀπαντήση, κάποιος ἀπό τούς ἀκολουθοῦντες τό Π. Ἡμερολόγιο.
Ἐρώτησι: Τί ἐννοεῖ ὁ ἅγιος Νικόδημος εἰς τήν ὑποσημείωσι τοῦ Ζ΄ Ἀποστολικοῦ Κανόνος, ὅταν ἀναφέρει: «Λέγει γάρ ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ, ὅτι, τό νά νηστεύσῃ τινάς καί τό νά κάμῃ Πάσχα εἰς τοῦτον τόν καιρόν, ἤ εἰς ἐκεῖνον, μετά τήν εἰκοστήν πρώτην τοῦ Μαρτίου, θετέον, ὡς κάμνομεν ἡμεῖς οἱ Γραικοί, ἤ μετά τήν ἑνδεκάτην Μαρτίου, ὡς κάμνουσιν οἱ Λατῖνοι, τοῦτο δέν εἶναι ἔγκλημα. Τό δέ νά σχίσῃ τινάς τήν Ἐκκλησίαν καί νά ἀντιστέκηται φιλονείκως, καί νά κάμνῃ διχοστασίας καί διαιρέσεις, καί νά χωρίζῃ τόν ἑαυτόν του πάντοτε ἀπό τήν κοινήν σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας, τοῦτο εἶναι ἁμάρτημα ἀσυγχώρητον, καί κατηγορίας ἄξιον, καί πολλήν ἔχει τήν κόλασιν καί τιμωρίαν».
